صبح امید

دعواکن… ولی با کاغذت 
اگرازکسی ناراحتی؛ یک کاغذبردارو یک مداد
 هرچه خواستی به او بگویی,روی کاغذبنویس.
خواستی هم داد بکشی تنهاسایزکلماتت را بزرگ کن 
نه صدایت را… آرام که شدی،برگردوکاغذت رانگاه کن.
آنوقت خودت قضاوت کن 
حالامیتوانی تمام خشم نوشته هایت رابا
 پاک کن عزیزت پاک کنی 
دلی هم نشکسته ای, 
وجدانت را نیازرده ای.
خرجش همان مدادو پاک کن بود,نه بغض و پشیمانی 
"گاهی میتوان از کوره خشم پخته تربیرون آمد"

امروز داروهامو نخوردم زود باش د یالا دارومو بده
داروی من مهربانی تو نسبت به من .